بررسی تطبیقی آزمون بسته وسی در ارزیابی توانش هم آیی زبان آموزان ایرانی

آزمون سازی بخش جدایی ناپذیری از هر برنامه آموزشی است. آزمون به عنوان یک بخش مهم تلقی می شود که زندگی افراد را به روش های مختلف و به درجات گوناگون تحت تاثیر قرار می دهد. یکی از رویکرد های غالب به آزمون زبان، رویکرد فراگیر است.این دیدگاه از آزمون سازی مربوط به آزمودن زبان در متن می شود. پژوهش کنونی در پی آن است که کارآیی آزمون بسته،آزمون سی و آزمون باز را در ارزیابی توانش هم آیی فراگیران ایرانی بسنجد.در این راستا420 فراگیر زبان انگلیسی از دانشگاه های یزد وشیراز انتخاب شدند.آن ها عضو دو گروه متوسط و پیشرفته مهارت زبانی بودند و به سه گروه 140 نفری تقسیم شدند. آن ها در هر کدام از این آزمون ها جداگانه شرکت کردند. نتایج به دست آمده دلیل محکمی فراهم آورد که مشارکت کنندگان پیشرفته در این سه آزمون بهتر از مشارکت کنندگان سطح متوسط عمل کردند و توانش هم آیی بیشتری نشان دادند. به علاوه، یافته های آزمون، برتری آزمون سی در برابر دو آزمون بسته و سی را تایید نکرد. هنگامی که متغیر جنسیت هم مورد آزمون قرارگرفت، یافته ها نشان داد که مشارکت کنندگان مرد روی دو آزمون سی و باز بهتر عمل کردند، در حالی که مشارکت کنندگان زن عملکرد بهتری بر روی آزمون بسته داشتند. این پژوهش، پیامدهای مهمی را برای یادگیرندگان زبان،مدرسان زبان و طراحان مطالب درسی فراهم آورد. نکته اول،تجارب معلمان نشان می دهدکه فراگیران ایرانی دانش کافی از هم آیی انگلیسی به ویژه هم آیی های محدود ندارند.یافته ها همچنین به طراحی آزمون هایی اشاره می کند که بر روی انواع مختلف هم آیی متمرکز می شوند. نتایج این پژوهش روش های بهتر وموثرتری را برای یادگیری هم آیی ها فراهم می کند.